یکی از مهمترین نکات در مورد بازیگری بهبود مهارت‌هاست.
اگر شما میخواهید در حرفه بازیگری پیشرفت کنید و تبدیل به یک بازیگر حرفه‌ای شوید باید روی مهارت‌های بازیگری خود سرمایه‌گذاری کرده و آنها را تقویت کنید. در این یادداشت، ما چند روش را برای افزایش مهارت‌های بازیگری به شما پیشنهاد می‌کنیم :
-
حافظه خود را تقویت کنید
اصلی‌ترین نمود حافظه در بازیگری را باید در حفظ کردن دیالوگها بدانیم.
حفظ کردن دیالوگ در آثار سینمایی و تلویزیونی گاهی باید با سرعتی بسیار بالا انجام شود. به این ترتیب که تنها چند ساعت پیش از فیلمبرداری متن دیالوگ یا مونولوگی طولانی برای شما آورده می‌شود و مدت کوتاهی زمان دارید تا متن را حفظ کنید. بنابراین داشتن حافظه قوی به شما کمک می‌کند تا بتوانید با سرعت بیشتری روی متن دیالوگ‌هایتان مسلط شوید و بازی بهتری ارائه دهید. اما کار به اینجا ختم نمی‌شود، تسلط شما روی متن بازیگر مقابلتان هم لازم است. شما باید بدانید بازیگر مقابلتان چه میخواهد بگوید تا خدشه‌ای در دیالوگها ایجاد نشود.
از سوی دیگر حافظه در بازیگری شامل موقعیت شما در صحنه و دکوپاژ می‌شود؛ این یعنی چه؟
شما در لحظه بازی و ادای دیالوگ‌هایتان همزمان دارید انتخاب بدنی می‌کنید. به‌عنوان مثال دستی بالا می‌آورید یا گامی برمی‌دارد( این انتخاب یا از سوی شماست یا در فیلمنامه آمده است، تفاوتی ندارد) هر کاری در برابر دوربین می‌کنید را باید به خاطر بسپارید تا در برداشت‌های دیگر و زاویه‌های دیگر همه‌چیز مشابه باشد. در این مورد هم لازم است تا به بازیگر مقابل توجه داشته باشید و حرکت‌ها و رفتار‌های او را هم به خاطر بسپارید. در سوی دیگر دکوپاژ است. حرکت دوربین و عوامل پشت صحنه را از یاد نبرید؛ شما باید تمام تصمیمات‌تان را بر اساس حرکت دوربین ترتیب دهید. بازیگر هوشیار همیشه از حرکت لنز و دوربین آگاهی دارد
حالا که اهمیت حافظه در بازیگری برایتان روشن شد به بیان چند روش برای تقویت حافظه و حفظ دیالوگ می پردازیم :
1.متن را تجزیه کنید
با این کار متن به بخش های کوچک تری تقسیم می شود و تمرکز شما روی هر بخش بیشتر خواهد شد و به سرعت حفظ شما کمک خواهد کرد .
2.تکرار
تکرار کردن در تثبیت مطالب بسیار کمک کننده است . حین کارهای روزانه مثل رانندگی ، ظرف شستن و … به تکرار دیالوگ هایتان بپردازید .
3.بدانید چه کار می کنید و با چه کسی صحبت می کنید
تکرار کردن بدون آگاهی و درک موضوعه بی فایده است . باید بدانید چه میگویید و به چه کسی میگویید .
4.بدنتان را حرکت دهید
حافظه فیزیکی!
سعی کنید متناسب با متن یک حرکت فیزیکی هم داشته باشید . این کار در زمان یادآوری دوباره متن خیلی کمک کننده خواهد بود .
5.چرت بزنید
این ممکن است اندکی عجیب به نظر برسد ، اما می توانید قبل از خواب دیالوگ های خودتان را از ذهن خودتان عبور دهید و این باعث می شود مغز شما تمام شب آن را پردازش کند.
بسیاری از بازیگران بعد از حفظ دیالوگ های خودشان یک چرت کوتاه می زنند و همین کمک بزرگی است که حفظ دیالوگ هایتان چرا که به مغز فرصت پردازش داده اید.
در نهایت باید بگوییم :
مغز خود را مانند یک عضله در نظر بگیرید، هرچه بیشتر تمرین کنید ، حفظ دیالوگ برایتان ساده تر می شود
2. لهجه‌ها و لحن‌های گوناگون را تقلید کنید:
تسلط بر لهجه های بومی یك یا چند منطقه، ثروتی عظیم برای بازیگران محسوب می شود. ادای صحیح یك لهجه در نقشی خاص، به طرز غیر قابل توضیحی به تأثیرگذاری آن نقش كمك میكند. مانند عطری ناشناخته لهجه ها تاریخ را روی صحنه جان می بخشند و ما را به یاد زمان ها و مكان های دیگر می اندازند. موسیقی موجود در لهجه های گوناگون، حتی بیشتر از تغییرات صوتی صحنه روی تماشاگران تأثیر می گذارد .
شما به عنوان یك بازیگر، باید هوشمندی شنیداریتان را بالا ببرید تا ساختار كلی یك لهجه در حافظه و مخیله تان شكل و قوام یابد. ساده ترین و بهترین روش برای رسیدن به یك لهجه یا تلفظ بیگانه، روش شنیداری و بعد تقلید از آن لهجه یا تلفظ است. تمرینات خودتان را با لهجه ای آغاز كنید كه با آن آشنایی بیشتری دارید. شاید والدین، پدربزرگ یا مادربزرگتان به لهجه خاصی تكلم كنند، در این صورت گوش شما با زیر و بم های آن لهجه آشنایی دارد و شما با تسلط بالایی می توانید به آن لهجه صحبت كنید گذشته از این مسأله شما می توانید كه اجراهای ضبط شده ی كمدین ها را گوش نمایید. این اجراها می توانند منبع الهام بخش برای هنرجویانی باشد كه قصد دارند روی لهجه ها تسلط پیدا كنند.
3.احساسات خود را در زمان ایفای نقش خود ابراز کنید :
بسته به موقعیت و شرایط شخصیت شما در نمایشنامه، شخصیتتان میتواند احساسات متنوعی داشته باشد. نمایشنامه را با دقت بخوانید و سعی کنید احساسات شخصیتتان در بخش‌های متفاوت داستان را درک کنید. این کار در اجرای شما بسیار تأثیر گذار است.
اریک موریس نویسنده کتاب No acting please معتقد است که بازیگر فقط در صورت تنظیم کامل میتواند از همه حواس استفاده کند .
منظور او از این موضوع چیست؟ منظور او این است که بدن یک بازیگر دقیقاً مانند یک ساز است که باید تنظیم شود تا عملکردی کامل داشته باشد
برای تنظیم احساسات شما تمریناتی را در زیر آورده ایم :
تمرین 1 : چه احساسی دارم ؟
اریک موریس معتقد است كه :
اذعان به آنچه احساس می كنید می تواند ساز شما را به خوبی تنظیم كند.
وقتی تصدیق کنید که در آن لحظه چه احساسی دارید ، بدن شما آن را می پذیرد. هنگامی که آن احساس را قبول کردید ، بدن شما از آن احساسات رهایی می یابد و آماده می شود تا تحت تأثیر دیگر احساسات قرار گیرد و شما را به لحظه برمی گرداند.
این یکی از مهمترین تمرینات بازیگری است که می توان به تنهایی انجام داد. وقتی در خانه هستید یا رانندگی می کنید یا در حین تمرین یا حتی قبل از اجرا می توانید انجام دهید.
مراحل تمرین :
- از خودتان این سؤال را بپرسید “چه احساسی دارم؟”و سپس باصدای بلند یا نیمه شنیدنی به این سؤال پاسخ دهید.
- طی دو ثانیه به این سؤال تان پاسخ دهید. به خاطر داشته باشید سعی نکنید احساس خود رامجبورکنید. آنچه را احساس می کنید بیان کنید.
مثال:
چه احساسی دارم؟ احساس آرامش می کنم
چه احساسی دارم؟ هوای سرد را حس می کنم. احساس تازگی دارم الان احساس خالی بودن دارم.
آنچه را که احساس می کنید بیان کنید. اگر احساس می کنید هیچ چیزی به ذهن شما خطور نمی کند. فقط آن را بیان کنید.
همانطور که از نام آن پیداست ، باید محیط را حس کنید. می تواند صدایی باشد که می شنوید یا اشیایی که می بینید ، آنرا لمس کنید. شما باید از اطراف انگیزه یا محرک بگیرید.
تمرین 2 :گوش دادن
گوش دادن جنبه اصلی بازیگری است.
مورگان فریمن میگوید : در بازیگری همه چیز در مورد گوش دادن است. بازیگری که شنونده خوبی باشد ، شانس بسیار خوبی برای موفقیت در این حرفه دارد.
منظور از گوش دادن گوش دادن به حواس شماست.
قبل از شروع تمرین به چند نکته توجه کنید :
- حتماً کفش و جوراب یا دستکش در دست خود نداشته باشید و عینک آفتابی را روی چشمان خود نکشید و به شما توصیه می کنم ازهیچ موسیقی استفاده نکنید.
- لطفا یکفضای خالی را برای این تمرین انتخاب کنید.
- قبل از شروع یک دقیقه وقت بگذارید و سعی کنید همه پنج حواس خود رامتمرکز کنید.
مراحل تمرین :
- راه رفتن روی زمین را شروع کنید و سعی کنید زمین را احساس کنید. سعی کنید بافت را حس کنید .سعی کنیداحساس کنید دمای هوا سرد است یا گرم است؟ آیا لغزنده است ؟کثیف است؟
- حالا اجازه دهید زمین شما را احساس کند. اطمینان حاصل کنید که به گونه ای قدم می زنید که زمین محل تمرین بافت کف پا را حس کند (من می دانم کف نمی تواند ببیند اما بایدباور داشته باشید که کف یک چیز زنده است که می تواند پای شما را حس کند)
- رویتنفس خود تمرکز کنید.به تنفس خود فشار نیاورید فقط احساس نفس کشیدن کنید. توجه کنید که چقدر زمان برای دم و بازدم دارید.
- اکنون صداهای اطراف را به کانون توجه خود اضافه کنید.صداهای اطراف خود را کشف کنید. این ممکن است صدای تهویه هوا ، باد و یا شخصی باشد که در حال صحبت است. فقط بشنوید ، در مورد آن ها فکر نکنید.
- اکنون با تمام مراحل بالا ، احساسفضای اطراف خود را به تمرکزتان اضافه کنید. سعی کنید فضایی را که تمام بدن شما را احاطه کرده است ، حس کنید. در ابتدا ، شما ممکن است با دستان خود شروع کنید ، سپس صورت ، سینه ، شکم، زانوها و غیره. تا زمانی که فضا را با تمام بدن خود احساس کنید.
- این تمرین را به مدت5 دقیقه ادامه دهید.
توجه: اگر تمرکز خود را روی هر یک از مراحل از دست دادید ، به آن مرحله برگردید و دوباره آن را انجام دهید. این تمرین نیاز به تمرین ، تمرین و تمرین دارد.
اگر بر این تمرین تسلط داشته باشید ، به عنوان یک بازیگر پذیرایی و گیرندگی بیشتری خواهید کرد. شما کاملاً در لحظه خواهید بود و نه تنها از بازیگران بلکه از محیط اطراف نیز محرک دریافت خواهید کرد ، حتی از مواردی که در مقابل شما نیست و شما آن ها را تصور کرده اید.
تمرین 3 : آسیب پذیری
این یکی از قدرتمندترین تمریناتی است که در بازیگری شناخته شده است.
آنچه در این تمرین انجام می دهید به شما کمک می کند تا عواطفی که قرار است از خود نشان دهید را بهتر درک کنید.
دقت کنید این تمرین را باید به تنهایی انجام دهید .
برای انجام تمرین فردی از زندگی خود را تصور کنید که میخواهید به او بگویید نسبت به اوچه احساسی دارید.
توصیه می کنیم تمرینات خود را با دوربین ضبط کنید و بعدا آنها را مشاهده کنید ، این کار به رشد شما کمک خواهد کرد.
مراحل تمرین :
- ابتدا احساسی را انتخاب کنید که می خواهید ابراز کنید. می تواندعصبانیت ، غم و اندوه و… باشد.
- فردی از زندگی خود را انتخاب کنید که هنوز زنده است. فردی را انتخاب کنید که باعث می شود شما آناحساس خاصرا داشته باشید. اگر می خواهید عصبانیت خود را نشان دهید ، هر کسی را که شما را عصبانی می کند ، انتخاب کنید.
3.هنگامی که احساسات و شخص را انتخاب کردید ، تصور کنید شخصی در مقابل شما ایستاده یا نشسته است. ابتدا جزئیاتی مانند لباس ، مو ، چشم ، بو و غیره را تصور کنید.
- پس از ایجاد آن شخص ، اکنون به او بگویید که نسبتبه اوچه احساسی دارید. اگر می خواهید از او شکایت کنید ، شکایت کنید. راحت باشید، هر چه میخواهد دل تنگ تان بگویید.
- حدود 4-5 دقیقه صحبت کنید.متوقف نشوید. این یک مونولوگ است. از ته قلبتان بگویید.
از ابراز احساسات خود به عنوان بازیگر نترسید. بعد از انجام تمرین، ویدئو ضبط شده را بررسی کنید. ببینید آیا شما تمرین را صادقانه انجام داده اید یا نه؟ اگر دیدید فیک و جعلی هستید. دوباره تمرین کنید.
-
کار نیکو کردن از پر کردن است
هیچ چیز جای تمرین کردن را نمی‌تواند بگیرد. اگر ممکن است به تئاترهای محله یا شهر خود مراجعه کنید و سعی کنید در آنها نقشی را گرفته و بازی کنید. تمرین در صحنه و روبه‌روی مخاطب نه تنها به رزومه بازیگری شما می‌افزاید، بلکه تجربه شخصی شما در هنر بازیگری را افزایش داده و مهارت‌هایتان را تقویت می‌کند.
اگر به بازیگری علاقمند هستید ، ما دوره بازیگری را به شما پیشنهاد می کنیم
