مقدمه
عکاسی که امروزه یکی از رو به رشد‌ترین هنرهای جهان است در حدود سال 1830 برای اولین بار بر سر زبان‌ها افتاد اما فرایند شناخته شدن رسمی آن توسط مردم به صورت عمومی حدود 10 سال به طول انجامید. البته که در آن زمان واژه عکاسی با آنچه که امروز برای ما تداعی می‌کند متفاوت بود. درآن دوره منظور از عکاسی بیشتر کشیدن یک تصویر روی دیوار و یا در بهترین حالت یک تکه کاغذ محسوب می‌شد و خبری از چاپ کردن عکس و تاریک خانه و… نبود. در زمانی که ما زندگی می‌کنیم، پیشرفت‌های بسیاری در زمینه عکاسی صورت گرفته و حالا شما می‌توانید به راحتی هرچه تمام‌تر با دوربین تلفن همراه خود تصاویری را ثبت کنید که تا چند سال قبل امکان ثبت آن‌ها به وسیله دوربین‌های حرفه‌ای نیز وجود نداشت و جذابیت این موضوع آنجا بیشتر نمود پیدا می‌کند که می‌دانیم این پیشرفت‌ها پایانی ندارند و هر روز با اختراع ابزارهای جدید و ارتقاء روش‌های آموزش عکاسی، شاهد افزایش تنوع و کیفیت فرایند عکاسی خواهیم بود.
هنر عکاسی
عکاسی که در واقع از ترجمه واژه انگلیسی فتوگرافی است همانطور که از ظاهرش پیداست، از ترکیب دو کلمه فتو به معنای نور و گرافی به معنای ثبت و نگارش تشکیل شده است و اگر بخواهیم معنی ساده آن را با توجه به کلمه فتوگرافی ترجمه کنیم، می‌توانیم عبارت ثبت نور و ایجاد تصویر را به آن نسبت دهیم. اینکه عکاسی یک هنر است یا یک مقوله علمی، سوال مهمی است که پاسخ به آن می‌تواند این موضوع را بهتر برای ما روشن کند. عکاسی یک اختراع شخصی نیست و خلق آن در پی تلاش‌های متعدد افراد در طور زمان صورت گرفته است.
در ابتدا با استفاده از اصول علمی، عکاسی شکل گرفت و تحقیقات و اکتشافاتی که در زمینه نور، تولید کاغذهای حساس به نور و تاریک خانه صورت گرفت باعث رشد و شکل گیری آن شد. از این رو می‌توان گفت که عکاسی یک فرایند علمی است اما از طرفی دیگر هنر مهم‌ترین موضوعی است که در عکاسی نمود پیدا می‌کند و عکاسی و هنر موضوعاتی هستند که تفکیک آن‌ها از یکدیگر ممکن نیست. نکته بسیار مهمی که در تمامی فعالیت‌های هنری وجود دارد این است که برای پیشرفت در آن‌ها باید آموزش‌های متعددی گذرانده شود و ارتقاء کیفیت کاری همیشه در دستور کار باشد.
اهمیت آموزش عکاسی
شاید در وهله اول اینطور به نظر بیاید که هنر عکاسی و زیبایی تصاویر بدست آمده فقط از هنر ذاتی وجود شخص عکاس نشأت می‌گیرد اما اگر کمی دقیق‌تر به موضوع وارد شویم خواهیم دید که عکاسی بسیار فراتر از فشردن یک دکمه و گرفتن عکسی از یک منظره زیبا است. البته که هنر شخص عکاس اهمیت زیادی در عکس بدست آمده خواهد داشت اما دریافت آموزش عکاسی حرفه‌ای با دوربین و چگونگی انجام آن است که در نهایت می‌تواند تفاوت‌ها را رقم زده و منجر به ثبت تصاویری زیبا و بی بدیل شود. از طرفی شرکت در کلاس‌های آموزشی می‌تواند انگیزه شما را برای عکاسی پی در پی افزایش داده و ثبات را در این مسیر برای شما به همراه داشته باشد.
حتما به این موضوع توجه کرده‌اید که هنگامی که دوربین و لنز تازه‌ای خریده‌اید، علاقه بسیاری به بیرون رفتن و ثبت تصاویر جدید با آن دارید و مدت زمان زیادی را به این کار اختصاص می‌دهید اما با گذشت زمان، کم کم از این انرژی اولیه کاسته شده و شما نیاز به مشوق‌هایی خواهید داشت تا بتوانید مسیر خود را به روش صحیح ادامه دهید. شرکت در کلاس‌های آموزش عکاسی می‌تواند عکاسی را برای شما به یک روتین در زندگی روزمره تان تبدیل کند و همین موضوع است که مسیر شما به روی پیشرفت را هموار می‌کند. از طرفی در کنار ایجاد انگیزه شما در آموزش‌هایی که می‌بینید نکات و تجربیاتی را خواهید آموخت که هر یک می‌تواند برای شما بسیار مهم و حائز اهمیت باشد.
مفاهیم عکاسی
لازمه شروع هرکاری به صورت حرفه‌ای، یادگیری مفاهیم و اصول پایه‌ای آن است و یادگیری مفاهیم ابتدایی در عکاسی نیز برای آموزش عکاسی حرفه‌ای از جمله اولین موضوعاتی است که باید به آن توجه شود. اگر بخواهیم به طور خیلی ساده فرایند ثبت یک عکس را شرح دهیم می‌توان گفت که ابتدا نور از طریق لنز به داخل دوربین وارد شد و از فیلترهای دیافراگم و شاتر عبور کرده و توسط سنسور ثبت تصویر دریافت می‌شود. هر یک از این مراحل به خودی خود نیازمند آموزش‌های بسیاری است ولی اگر بخواهیم خیلی ساده مفهوم کلی آن‌ها را بیان کنیم می‌توان گفت:
دیافراگم
دیافراگم یا Aperture قطعه‌ای است که درون لنز قرار دارد و در واقع مانند دریچه‌ای عمل می‌کند که میزان نور وارد شده به سنسور دوربین را کنترل می‌کند. در واقع زمانی که دیافراگم باز باشد مقدار نور بیشتری از آن عبور کرده و هنگامی که بسته باشد میزان نور کمتری از آن عبور می‌کند. تاثیر دیافراگم برای ما فقط محدود به میزان نور وارد شده نبوده و کنترل میزان عمق میدان، سرعت لنز، کیفیت عکس ثبت شده و بسیاری از موارد دیگر نیز از وظایف آن است. روش نمایش میزان باز یا بسته بودن دیافراگم به صورت حرف f/Number است و هرچه این عدد بزرگتر باشد یعنی میزان باز شدن دیافراگم کمتر بوده و نور کمتری وارد لنز می‌شود و همینطور هرچه میزان ضریب آن کوچکتر باشد دیافراگم بیشتر باز شده و به دنبال آن نور بیشتری نیز توسط لنز دوربین جذب خواهد شد.
ضرایب رایج برای بیان دیافراگم به شرح زیر هستند:
شاتر
فاکتور دیگری که بعد از تعیین میزان نور وارد شده از دیافراگم برای ما اهمیت دارد، شاتر است. شاتر یا Shutter که در دوربین‌های امروز در داخل بدنه دوربین قرار گرفته، یک قطعه مکانیکی با مسئولیت کنترل مدت زمان رسیدن نور به سنسور دوربین است. در واقع فاکتور مدت زمان رسیدن نور به سنسور دوربین توسط شاتر کنترل می‌شود. این قطعه که به صورت مکانیکی عمل می‌کند، مانند یک پرده است که تا زمانی که باز باشد نور به سنسور دوربین می‌رسد و هنگامی که بسته می‌شود این فرایند متوقف می‌شود.
اگر سرعت شاتر بالا باشد دوربین قادر است تصویر یک سوژه متحرک را ثابت کرده و آن را ثبت کند ولی در مقابل سرعت شاتر پایین نیز موجب ثبت مسیر حرکت یک سوژه متحرک توسط دوربین خواهد شد. همانند ضریب دیافراگم، برای سرعت شاتر نیز یک توافق بین المللی از اعداد وجود دارد که به شرح زیر هستند:
ایزو
همانطور که گفته شد دیافراگم و شاتر دو عاملی هستند که میزان نور و مدت زمان ورود آن به سنسور دوربین را کنترل می‌کنند. در مرحله بعد سنسور دوربین قرار دارد که یک صفحه با میزان حساسیت بسیار بالا است که نور عبور کرده از دیافراگم را جذب نموده و آن را به تصویری تبدیل می‌کند که وارونه است و مسئولیت نمایش صحیح این تصویر وارونه نیز بر عهده پردازشگر دوربین است. یکی از موارد مهم در کیفیت سنسور دوربین میزان حساسیت آن در مقابل نور است که با فاکتوری به نام ایزو یا ISO بیان می‌شود. ضرایط ایزو استاندارد به شرح زیر هستند:
هرچه میزان ایزو پایین‌تر باشد باید نور بیشتری به سنسور برسد و در مقابل هرچه میزان ایزو بالاتر باشد نوردهی کمتر نیز برای سنسور کفایت می‌کند. در واقع هنگامی که نور کافی در محیط عکاسی وجود داشته باشد استفاده از ایزو پایین کافی است اما اگر محیطی که قصد عکاسی در آن را دارید از نور کافی برخوردار نیست باید با ترکیبی از ضرایب مختلف برای دیافراگم، سرعت شاتر و میزان ایزو به شرایط ایده آل دست پیدا کنید که این موضوع نیازمند تجربه و یادگیری صحیح این اصول است. به طور کلی ترکیبی از این سه فاکتور را می‌توان در مثلث نوردهی مشاهده کرد:
لنز دوربین چیست؟
لنز دوربین یکی از مهم‌ترین فاکتورها در تعیین کیفیت عکس گرفته شده است. این قطعه از چندین عدسی ساخته شده که نور را از خود عبور می‌دهند. وظیفه اصلی لنز رساندن نور به سطح سنسور دوربین است که در نهایت این امر موجب ثبت تصویر می‌شود.
شناخت انواع لنز و عدسی
لنزها به صورت پایه‌ای به دو دسته لنزهای ثابت یا پرایم و لنزهای زوم تقسیم می‌شوند که البته این تنها تقسیم بندی هنگام نامگذاری لنزها نیست. لنزهای ثابت قابلیت تغییر فاصله کانونی را نداشته و همین موضوع یکی از ویژگی‌های اصلی آن‌ها را پدید آورده است. در این نوع از لنزها به دلیل ثابت بودن فاصله کانونی، دیافراگم بازتر از لنزهای دیگر بوده که همین موضوع باعث عبور نور بیشتر می‌شود. همین میزان نور وارد شده بیشتر از طریق دیافراگم می‌تواند در ثبت تصاویر بهتر در شرایط نوری کم و یا هنگام استفاده از سرعت شاتر بالا برای ما کمک کننده باشد. این نوع از لنزها برای ثبت تصاویر پرتره گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند. در نقطه مقابل در لنزهای زوم امکان تغییر فاصله کانونی اغلب از طریف افزایش طول لنز وجود دارد.
دسته بندی دیگری که برای لنزها وجود دارد بر اساس فاصله کانونی آن‌ها شکل می‌گیرد. در این دسته بندی لنزها به انواع استاندارد یا نرمال، لنز واید و تله فوتو تقسیم می‌شوند.
لنز استاندارد یا نرمال
لنزهای استاندارد باعث ثبت عکس‌های طبیعی‌تر می‌شوند و این ویژگی به سبب شبیه بودن زاویه دید آن‌ها به زاویه دید چشم انسان است. از لنزهای نرمال می‌توان برای انجام انواع عکس برداری در شرایط مختلف استفاده کرد. ثبت تصاویر پرتره، عکاسی از مناظر طبیعی و… همگی توسط لنز نرمال قابل انجام است. از طرفی این لنزها با بهره گیری از دیافراگم باز خود، توانایی خوبی در عکاسی در نور کم و محیط‌های داخل منزل دارند. این نوع از لنزها به صورت استاندارد هنگام خرید یک دوربین بر روی آن قرار دارند و خریدار باید بر اساس سلیقه و نیاز خود تصمیم به خرید دیگر لنزها بگیرد.
لنز واید
در این نوع از لنزها، فاصله کانونی کوتاه بوده و به همین دلیل زاویه دید بزرگتر است. این نوع از لنزها همانطور که از نام آن‌ها مشخص است یک میدان دید بزرگ و بیشتر از لنزهای استاندارد را در اختیار عکاس قرار می‌دهند.
لنز تله یا تله فوتو
این نوع از لنزها قابلیت بزرگ نمایی سوژه‌های عکاسی که در نقاط دورتری قرار دارند را برای ما فراهم می‌کنند. در واقع میزان زوم لنزهای استاندارد و یا زوم خود دوربین محدود بوده و اگر قصد عکاسی از سوژه‌ای در فاصله‌ای دور را داشته باشید بهترین گزینه استفاده از لنزهای تله فوتو است. فاصله کانونی لنزهای تله از 70 میلی متر تا 200 میلی متر متغیر است. البته لنزهای تله دیگری نیز وجود دارند که فاصله کانونی بیشتر از 300 میلی متر دارند و به آن‌ها لنزهای سوپر تله فوتو گفته می‌شود.
استفاده از این نوع از لنزها دارای دشواری‌هایی است که دلیل اصلی آن تصویربرداری از سوژه‌های دور و با زوم بالا است. در این شرایط کوچکترین لرزشی می‌تواند باعث مشاهده لرزشی بیشتر در عکس نهایی می‌شود. البته برای رفع این مشکل در اغلب مدل‌ها از لرزش گیرهای اپتیکال استفاده می‌شود و این امکان تا حدود زیادی در کنترل تصاویر بدست آمده موثر عمل می‌کند.
دسته بندی لنزها جدای موارد ذکر شده شامل مدل‌های دیگری نیز می‌شود که اغلب کاربردهای مخصوصی دارند و برای شرایط خاص ساخته شده‌اند.
لنز چشم ماهی یا Fisheye
این لنزها نوعی از لنزهای واید محسوب می‌شوند که سطح آن‌ها به صورت کروی است و از طریق آن‌ها می‌تواند از سوژه‌های خیلی ریز عکس برداری کرد. از طرفی امکان عکاسی از سوژه‌های بسیار نزدیک که توسط لنزهای دیگر امکان پذیر نیست با این لنزها قابل انجام است. عکس‌های گرفته شده با این نوع از لنز از وضوح بالایی برخوردار است و رنگ‌ها تفکیک بهتری در آن دارد.
لنز ماکرو
اگر قصد عکاسی از سوژه‌هایی با فاصله کم را داشته باشید قطعا به یک لنز ماکرو نیاز پیدا خواهید کرد. فاصله کانونی آن‌ها بین 50 میلی متر تا 200 میلی متر است و ویژگی اصلی آن‌ها به دلیل ساختار وِیژه‌ای که دارند امکان فوکوس روی سوژه‌های کوچک در فاصله کم است.
آشنایی با منوی دوربین
هرچند داشتن یک دوربین با کیفیت تاثیر بسزایی در خروجی تصاویر بدست آمده برای ما دارد، اما مهم‌تر از آن دانش استفاده از این دوربین است. یکی از مسائل مهم در بحث عکاسی با دوربین‌های دیجیتال آشنایی با منو و تنظیمات آن‌ها است. گزینه‌های مختلفی در قسمت منو دوربین قابل مشاهده و استفاده هستند اما تنوع و ترتیب آن‌ها در دوربین‌ها و مدل‌های مختلف آن‌ها متفاوت است. به طور کلی در قسمت منو شما امکان ایجاد تغییرات روی حافظه، ریست کردن تنظیمات، تغییرات زبان و تاریخ و زمان، میزان کانتراست و نور صفحه نمایش، انتخاب میزان کیفیت تصاویر و در دوربین‌هایی که قابلیت فیلم برداری دارند، انتخاب کیفیت فیلم‌ها، انتخاب پیش فرض‌هایی برای نحوه ذخیره عکس و… را خواهید داشت.
انواع عکاسی
حال که با کلیات شروع فرایند عکاسی آشنا شدیم بهتر است کمی در مورد انواع عکاسی و پارامترهای موثر در آن صحبت کنیم.
- ماهیت نور: نور یکی از پارامترهای اساسی در عکاسی است. در عکاسی ما با نور مستقیم خورشید، نور طبیعی آسمان، نورهای غیر مستقیم، نور مصنوعی و… سر و کار داریم و برای ثبت یک عکس منحصربفرد انتخاب نوع نور، جهت نور و میزان آن از جمله مهم‌ترین پارامترها در کنار سوژه اصلی هستند.
- مفهوم فاصله کانونی: این مقدار در واقع فاصله بین مرکز عدسی و حسگر دوربین در هنگامی که لنز دوربین روی بی نهایت فوکوس شده، است. این مقدار برای هر لنز متفاوت بوده و اغلب لنزها را بر اساس فاصله کانونی آن‌ها نامگذاری می‌کنند.
- تعریف فاصله هایپرفوکال: این فاصله به مقدار فاصله دوربین تا سوژه مورد نظر عکاسی گفته می‌شود هنگامی که روی سوژه فوکوس کرده و بیشترین عمق میدان را داشته باشیم. به طور مثال اگر قصد عکاسی از یک منظره باز در طبیعت را داشته باشید، قطعا به این موضوع برخورد کرده اید که اگر فوکوس روی فضای طبیعت باشد همه چی واضح است اما اگر روی یک سوژه نزدیک‌تر مانند یک درخت یا حیوان فوکوس کرده باشید مابقی تصویر محو شده و برعکس اگر روی قسمت طبیعت و پس زمینه فوکوس کنید نیز سوژه‌ای که نزدیک‌تر قرار داشته باشد تار می‌شود. حال اگر بخواهیم به نوعی هم تصویری از پس زمینه طبیعت و هم سوژه مد نظر را در محدوده فوکوس خود داشته باشیم باید روی نقطه‌ای فوکوس را انجام دهیم که بین این دو ناحیه باشد و این همان عمیق‌ترین میدان خواهد بود.
- تعریف ضریب برش: ضریب برش به تفاوت اندازه یک فریم از فیلم 35 میلی متری قدیمی با سنسور دوربین دیجیتال توجه می‌کند. بهترین دوربین‌ها آن‌هایی هستند که ضریب برش آن‌ها عدد 1 باشد و این به معنی آن است که سنسور آن‌ها دقیقا به اندازه یک فیلم 35 میلی متری قدیمی است. دوربین‌های رده متوسط ضرایب برش 2 تا 4 و دوربین‌های کامپکت کوچک نیز به دلیل استفاده از سنسورهای سایز کوچک اغلب ضرایب برشی در حدود 5 یا 6 دارند. آشنایی با ضریب برش یک دوربین برای ما در انتخاب لنز مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.
– دیافراگم و عمق میدان: عمق میدان در واقع فاصله‌ای است که در آن سوژه‌های داخل عکس ثبت شده به صورت واضح قابل مشاهده باشند. پیش‌تر راجع به دیافراگم صحبت کردیم، هرچه دیافراگم بازتر باشد در واقع عمق میدان کمتر خواهد بود و این یعنی در فاصله کمتری از محلی که قرار داریم عکس با فوکوس مناسب و با کیفیت خواهیم داشت و در نقطه مقابل هرچه دیافراگم کوچکتر باشد، عمق میدان بیشتر شده و در فاصله بیشتری شاهد ثبت تصویر با کیفیت خواهیم بود.
– انواع فرمت عکس: به طور کلی در اغلب دوربین‌های دیجیتال تصاویر با کیفیت‌های JPEG، RAW و TIFF قابل ثبت هستند که هر یک از آن‌ها مزایا و معایب خود را خواهند داشت. در فرمت JPEG که از گذشته تا کنون مورد استقبال بوده قابلیت سازگاری با دستگاه‌های مختلف مثل کامپیوتر، تلفن همراه و نمایش در تلویزیون‌ها و… وجود دارد. از طرفی حجم این فایل‌ها حدود 10 تا 20 بار کمتر از کیفیت اصلی عکس بوده ولی در قبال آن کاهش کیفیتی که اتفاق می‌افتد ناچیز است.
در فرمت RAW ما با یک عکس آماده طرف نیسیتم، شاید بتوان این فرمت از عکس‌ها را به نگاتیوهای زمان قدیم که به صورت دیجیتال تبدیل شده‌اند مشابه دانست. این نوع از عکس‌ها تصاویر خامی هستند که برای استفاده از آن‌ها باید از نرم افزار مخصوصی که اغلب در بسته بندی دوربین موجود است، استفاده کنید. در واقع اگر قصد عکاسی معمول و روزمره را داشته باشید استفاده از فرمت JPEG برای شما مناسب خواهد بود ولی اگر یک عکاس حرفه‌ای باشید که علاقه دارید بر روی تک تک المان‌های تصویر ثبت شده کار کنید قطعا به چیزی فراتر از JPEG نیاز خواهید داشت که در کیفیت RAW برای شما قابل دسترس است.
نکته قابل توجه این است که این تصاویر اغلب حجم بسیار بالایی دارند. نوع سوم از کیفیت تصاویر که البته در تمامی دوربین‌ها موجود نیست، TIFF است. این نوع از تصاویر پهنای رنگ بیشتری را قبول می‌کنند و برای چاپ و انتشار مناسب‌تر هستند.
– انواع ژانرهای عکاسی: همچون هر هنر دیگری در مورد عکاسی نیز ژانرهای فراوانی وجود دارند که هر یک مخاطبین خاص خود را دارد. شاخص‌ترین ژانرهای عکاسی، عکاسی معماری، مفهومی، ماکرو، انتزاعی، طبیعت، پرتره، لند اسکیپ، عکاسی خبری، ورزشی، نجومی، سیاه و سفید و عکاسی از عروسی و مراسم و… هستند.
اگزیف عکس چیست؟
اگزیف در واقع شامل اطلاعتی است که دوربین دیجیتال هنگام ثبت تصویر آن‌ها را به صورت خودکار در داخل فایل عکس ذخیره می‌کند. به طور کلی در اگزیف، نوع دوربینی که با آن عکس گرفته شده، نوع لنز مورد استفاده، مقادیر و ضرایب دیافراگم، ایزو، سرعت شاتر، سایز تصویر، تاریخ ثبت آن و… قابل مشاهده خواهند بود و این امکان برای عکاس وجود دارد تا از این اطلاعات برای ارتقاء سطح عکاسی خود در آینده استفاده کند.
های لایت
در هر عکس به بخشی از منظره و یا سوژه که درست در مقابل منبع نور قرار گرفته است سطح‌های لایت شده می‌گویند. این بخش از تصویر به دلیل برخورد نور مستقیم روشن‌تر از دیگر قسمت‌ها بوده و امکان تغییر میزان روشنایی آن پس از عکاسی نیز از طریق نرم افزارها ویرایش تصویر وجود دارد.
هیستوگرام
هیستوگرام در واقع اطلاعاتی از رنگ‌های اصلی قرمز، آبی و سبز را به ما نشان می‌دهد. هستوگرام میزان روشنایی بخش‌های مختلف نور منظره عکاسی را به صورت یک نمودار گرافیکی به ما نشان می‌دهد و از طریق آن می‌توانیم بفهمیم چه قسمت‌هایی از تصویر چه میزانی از چه رنگی را دریافت کرده‌اند. در این نمودار محدوده سفید که در واقع روشنایی کامل و 100 درصد است و قسمت‌های سیاه تیز نشانگر تاریکی کامل و یا روشنایی صفر هستند.
استروبیست
این تکنیک در واقع هنگامی صورت می‌گیرد که یک عکاس برای نورپردازی بهتر از فلاش‌های اکسترنال و در اغلب مواقع بیشتر از یک فلش به صورت ترکیبی از آن‌ها در زوایای مختلف استفاده می‌شود.
انواع تکنیک‌های عکاسی
- عکاسی HDR: در این نوع از عکاسی نقاطی از عکس که ممکن بود در قسمت‌های تاریک مخفی شوند و یا به علت دریافت نور زیاد توسط سنسور به خوبی نمایان نباشند قابل رویت خواهند شد. در این تکنیک که مخفف High dynamic range است یک عکس که در نهایت برای ما نمایش داده می‌شود، از ادغام چند عکس که در زوایای نوری مختلف و نوردهی‌های متنوع گرفته شده‌اند، پدید می‌آید. البته باید برای استفاده از این تکنیک آموزش‌های کافی در این زمینه را دریافت کنیم زیرا در صورت استفاده نادرست ممکن است با تصاویری مصنوعی و غیرواقعی روبرو شویم.
- عکاسی پلی بک: در این تکنیک عکاسی از سوژه‌ای انجام می‌شود که تصویر پشت زمینه آن در حال حرکت و جریان است.
کش آمدن موشن گرافی
در این تکنیک از طریق کشیدگی یک سوژه در تصویر سعی در ایجاد حس و عمق بیشتری در عکس داریم. برای ثبت این نوع از تصاویر باید دوربین روی سه پایه در حالت ثابت باشد.
انواع سوژه آبجکتیو و سابجکتیو در عکاسی
در عکاسی به روش آبجکتیو عکاس سعی در این دارد تا محیط را همانگونه که هست به چشم مخاطب برساند، در حالی که در عکاسی به روش سابجکتیو، عکاس تصویر را همانطوری ثبت می‌کند که خود آن را می‌بیند. استفاده از زاویه مناسب عکاسی، نورپردازی صحیح و رنگ‌ها در تعیین این که چه نوع سوژه‌ای به صورت آبجکتیو و یا به صورت سابجکتیو ثبت شده مشخص کننده هستند.
فتومونتاژ و فتوکلاژ
فتومنتاژ در واقع به انواع روش‌هایی گفته می‌شود که با استفاده از بریدن و چسباندن، قرار دادن سوژه‌های مختلف در جلوی تصویر دیگری و یا بر روی هم و یا عکس برداری به صورت پشت سر هم از یک سوژه مشخص انجام می‌شود. فتوکلاژ چیزی متفاوت از فتومونتاژ است. در فتوکلاژ تکه‌هایی از یک عکس یا مقوا یا روزنامه بر روی یک پیش زمینه چسبانده می‌شود و موجب خلق یک تصویر خواهد شد.
فتورمان در عکاسی
در فتورمان، عکاس قصد دارد تا با چیدمانی منظم و مرتب از چند عکس در قالب یک مجموعه، مفهوم خاصی را به مخاطب برساند.
اکسپوز چندگانه در عکاسی
در این روش که در آموزش عکاسی توضیح داده می‌شود، از ترکیب چند روش نوردهی برای خلق یک تصویر استفاده می‌شود. با استفاده از این تکنیک تصاویر با سایه‌های مختلف و زوایای زیبایی ثبت می‌شوند.
جمع بندی و نتیجه گیری
عکاسی دنیای وسیعی از اطلاعات و پارامترها را در خود جای داده است. تغییر هر یک از این پارامترها می‌تواند باعث محبوب شدن یک عکس در بین بازدید کنندگان شود. برای تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای که آمادگی ثبت تصاویر در هر شرایطی را داشته باشد علاوه بر داشتن علاقه به این هنر و داشتن تجهیزات مناسب برای این کار باید دوره‌های آموزش عکاسی را پشت سر گذاشته و از این دانش و تجهیزات بهترین خروجی که یک عکس ماندگار خواهد بود را ثبت کنید. عکاسی حرفه‌ای نیز همانند یادگیری هر هنر دیگری باید به صورت اصولی و توسط اساتید با تجربه صورت گیرد تا با صرف هزینه و زمان مناسب، بتوانید بهترین نتیجه را به دست آورید.
